شمیم یاس

۱. کسب معرفت درست از امام زمان علیه‌السّلام: امام شناسی از بنیادهای اعتقادی شیعه است و بنابر آن، شیعیان در هر عصری باید امام معصوم علیه‌السّلام را بشناسند و از او معرفتی درست و استوار به دست آورند.
در روایاتی از پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نیز بدین وظیفه اشارت رفته است؛ همانند روایتی که می‌فرماید: «هر کس بمیرد به حالی که امام زمان خویش را نمی‌شناسد، به مرگ جاهلیت مرده است.» [1] وظیفه شناخت امام علیه‌السّلام در عصر غیبت به صورتی اکیدتر خود می‌نماید؛ زیرا بنابر روایات، در این روزگار زمینه شبهات و انحرافات بیش تر است و شیعیان به آزمون‌های دشوار گرفتار می‌آیند و بسیاری از آنان می‌لغزند و از راه به در می‌روند. از این رو امامان معصوم علیه‌السّلام پیروان خویش را سفارش کرده‌اند که در عصر غیبت به خدا پناه آورند و از او بخواهند تا با شناخت ژرف و استوار از امام، ایمن مانند و از لغزش در دین مصونیت یابند. [2] [3] [4]

۲. انتظار فرج و دعا برای ظهور.

← رعایت ادب در نام بردن امام زمان
۳. رعایت ادب در نام بردن امام زمان علیه‌السّلام: در عصر غیبت نباید نام مبارک امام زمان علیه‌السّلام را بر زبان آورد؛ بلکه باید از او با القاب خجسته اش یاد کرد؛ همانند حجت ، قائم ، مهدی و صاحب الامر علیه‌السّلام . روایات و آرای علما در این باره بسیارند. بنابر برخی از آنها به هیچ روی نباید نام آن حضرت- یعنی م، ح، م، د- را بر زبان آورد. برخی علما بر آن‌اند که این کار مکروه است نه حرام و برخی دیگر، حرمت را ویژه عصر غیبت صغری می‌دانند. در هر صورت احتیاط در آن است که نام مبارک آن حضرت را در اجتماعات نبرند. [5] [6] ۴. محبت به حضرت مهدی علیه‌السّلام . ۵. اظهار شوق برای دیدار امام علیه‌السّلام و دعا برای آن و اندوهگین بودن برای فراق آن حضرت. ۶. تبلیغ فضائل و مناقب امام علیه‌السّلام . ۷. دعا و صدقه برای سلامتی امام علیه‌السّلام . ۸. انجام اعمال و عبادات مستحبی به نیابت از امام علیه‌السّلام . ۹. تسلیم بودن و بی تابی نکردن برای ظهور. ۱۰. تعیین نکردن وقت ظهور و تکذیب کسانی که وقتی برای آن معین می‌کنند. ۱۱. پیوسته به یاد امام علیه‌السّلام بودن و دل شکستگی هنگام یاد آن حضرت علیه‌السّلام ۱۲. خوشحال کردن مؤمنین و یاری رساندن به آنان. ۱۳. احترام به نزدیکان و منسوبین به امام علیه‌السّلام ۱۴. بزرگداشت اماکن منسوب به امام علیه‌السّلام . ۱۵. عرضه حاجات به امام علیه‌السّلام ۱۶. مقدم داشتن خواسته‌های امام علیه‌السّلام بر خواسته‌های خویش. ۱۷. توسل و طلب شفاعت . ۱۸. دعوت مردم به آن حضرت علیه‌السّلام.

← برخاستن هنگام شنیدن نام امام
۱۹. برخاستن هنگام شنیدن نام امام علیه‌السّلام: در روایات است که در مجلسی، نزد امام رضا علیه‌السّلام از آن حضرت نام برده شد. امام رضا علیه‌السّلام برخاست و دست بر سر نهاد و فرمود: «اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه.» [7]
۲۰. درخواست صبر از خداوند در زمان غیبت .

1. ↑ الاصول من الکافی، ج۱، ص۳۷۷.
2. ↑ الاصول من الکافی، ج۱، ص۳۳۶.
3. ↑ الاصول من الکافی، ج۱، ص۳۳۷.
4. ↑ امامت و مهدویت، ج۲، ص۲۵۹- ۱۹۱.
5. ↑ مکیال المکارم، ج۲، ص۱۱۰.
6. ↑ منتخب الاثر، ص۵۰۲.
7. ↑ منتخب الاثر، ص۵۰۶.